Muziek was er altijd. Mijn vader speelde accordeon op vele bruiloften en partijen en kwam uit een muzikaal gezin. En ook van moederskant kwam er muzikaal bloed. Mijn opa was jarenlang dirigent van Apollo in Hoorn, zijn zoons (mijn ooms dus) maakten zich onmisbaar bij de Erika Kapel en Showband Hoorn.
Zelf wilde ik drummer worden. Maar zoveel extra herrie in huis leek mijn ouders geen goed idee. En zo kwam er een gitaar. Op mijn 16e volgde het eerste bandje: Tryall. Dat was leuk en het smaakte naar meer. Paul St Pierre, Wallstreet, Hotter Than July, Doll, The Very 80's en vele projecten verder heb ik na 41 jaar in de muziek mijn eerste solo album gemaakt. Hoewel solo hier betekent dat het niet met een band was. Ik ben veel dank verschuldigd aan Martijn Bos en Ernst van Dusseldorp, maar ook aan Brent Emmerink, Bert Schipper, Janine Greven, Bernd Ooijevaar, Rhythm Haakman, Marianne Ligthart en mijn zoons Jibbe en Koen Dol die allemaal meespeelden op het album.
De verwachting is dat er in het najaar van 2023 wat promotie optredens starten, en dan maar eens kijken wat de muziek me nog meer brengt.
